Eksploratorzy

Wieś Raba Wyżna została założona ok. 1580 roku przez kasztelana krakowskiego Wawrzyńca Spytka Jordana. Po jego śmierci dobra te przeszły wraz z małżeństwem jego córki w ręce rodziny Zebrzydowskich. Około połowy XVII wieku właścicielami wsi byli Skrzetuscy, po nich Sierakowscy. Po 1808 roku większość majątku przeszła na córkę Adama Sierakowskiego – Jadwigę Zawałkiewicz, a po 1820 roku na wnuczkę – Annę Białoskórską. Od 1847 roku właścicielami dóbr rabiańskich została rodzina Wilkoszewskich. W 1880 roku folwark w Rabie Wyżnej został zakupiony przez Marię z Borowskich Zduniową, żonę dra Jana Zdunia, właściciela wsi Skawa. W 1893 roku majątek przejął syn właścicieli, Jan Zduń. W czasie, gdy wraz z żoną, Rozalią, właścicielką folwarku w Sieniawie, gospodarowali w Rabie Wyżnej, majątek został rozbudowany i zmodernizowany. W 1902 roku ukończony zostaje nowy budynek dworu oraz założony park dworski. Po śmierci Jana Zdunia majątek przeszedł w ręce jego córki, Wandy, która w 1917 roku wyszła za mąż za starostę nowotarskiego, Kazimierza Głowińskiego. Od roku 1934 w gruntownie przebudowanym dworze czynny był w miesiącach letnich i zimowych pensjonat, którego kierownikiem była Róża Zduniowa. Jego gośćmi byli ludzie zamożni, wywodzący się ze sfer rządowych oraz ziemiańskich, naukowcy. Przebywali tu m.in. gen. Haller, kartograf Eugeniusz Romer, prawnik, prof. UJ, Fryderyk Zoll.
Wiosnę 1943 roku dwór został zajęty przez Niemców. Róża Zduniowa wraz z resztą rodziny przeniosła się do majątku w Sieniawie. W lutym majątek w Rabie Wyżnej stał się własnością Skarbu Państwa. Dwór przez kilkadziesiąt lat był zajmowany przez różne instytucje i ośrodki. Na początku lat 90. spadkobiercy dworu w Rabie Wyżnej rozpoczęli starania o zwrot rodzinnej własności. W 1999 udało im się odkupić od Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa część majątku. Obecnie obiekt wymaga gruntownego remontu. Właściciele pragnęliby, aby w dworze funkcjonował niewielki pensjonat, hotel lub ośrodek konferencyjny.

Źródło: http://www.raba-dwor.com/historia.htm i http://www.dworymalopolski.pl/

Dwór w Rabie Wyżnej został wybudowany w latach 1900-1902. Jest budowlą eklektyczną z elementami secesji, zaprojektowana przez krakowskiego architekta Konrada Kuhla, docenta Uniwersytetu Jagiellońskiego (na wieży data budowy obiektu i nazwisko architekta). Jest to budowla murowana, parterowa z piętrowymi skrzydłami, podpiwniczona, kryta dachami dwu- i czterospadowymi. Plan budowli jest nieregularny.

Dwór położony jest w starym parku, który założono na początku XX wieku. Przed fasadą frontową znajdują się ślady
dawnego podjazdu z umiejscowioną pośrodku fontanną.
Najbardziej charakterystycznym elementem architektonicznym fasady frontowej stanowi umieszczona we wschodnim narożniku kwadratowa trzykondygnacyjna wieża, przykryta wysokim czterospadowym daszkiem.
Dekorację fasady stanowią nieregularnie rozmieszczone, zamknięte łukami półokrągłymi okna oraz elementy żeliwne.

Budynek dworu stanowił część znacznie szerszego założenia w skład którego wchodziły także: palmiarnia (zbudowana w 1917 roku), spichlerz i czworak (obecnie mieszczą się w nich mieszkania lokatorskie), stodoła drewniana z dwoma podjazdami na piętro oraz inne budynki gospodarcze.

Dwór bardzo piękny i widać, że zachował się do dzisiaj w nienaruszonym stanie (przynajmniej jeżeli chodzi o "facjatę").
Natomiast mnie zaciekawił niesamowicie napis "TESCHEN" na zdjęciu przedstawiającym fragment ... no właśnie, czego
Masz może ogólne zdjęcie ?

_________________
"Tylko dwie rzeczy są nieskończone: wszechświat oraz ludzka głupota, choć nie jestem pewien co do tej pierwszej"
Albert Einstein

To chyba fragment tej żeliwnej kolumny ze zdjęcia powyżej.

_________________
— Patrz, Kościuszko, na nas z nieba! —
raz Polak skandował
i popatrzył nań Kościuszko,
i się zwymiotował.
K.I.Gałczyński

Faktycznie
Pozostaje pytanie czy ta kolumna ma coś wspólnego z Cieszynem

_________________
"Tylko dwie rzeczy są nieskończone: wszechświat oraz ludzka głupota, choć nie jestem pewien co do tej pierwszej"
Albert Einstein

Po prostu element żeliwny został wykonany w Odlewni Żeliwa w Cieszynie [odlewnia istnieje do dzisiaj]

A gdzie tam
Ta kolumna, podobnie jak i na przykład te znajdujące się na dworcu PKP w Bielsku-Białej (jak i wiele innych elementów z nazwą Teschen) wyprodukowane zostały w trzynieckiej hucie, którą do 1906 roku zarządzała Komora Cieszyńska.
Co ciekawe po sprzedaniu jej (mowa o hucie) wiedeńskiej spółce, zagrabieniu przez Czechosłowację w 1920 roku, w 1938 roku została przejęta przez Polskę i razem z kilkoma kopalniami oraz koksowniami weszła w skład Górniczej i Hutniczej Spółki Akcyjnej z siedzibą w Cieszynie przy Pl. pułk. Becka 1.

_________________
"Tylko dwie rzeczy są nieskończone: wszechświat oraz ludzka głupota, choć nie jestem pewien co do tej pierwszej"
Albert Einstein

Jarku, dziękuję bardzo za rozwikłanie zagadki Wstyd mi przeogromnie, że zapomniałam o tym szczególe i zamiast szukać odpowiedzi na temat tej sygnatury, to wciągnęło mnie wówczas w poszukiwania informacji dotyczących innych realizacji projektów Konrada Kuhla

Joanno, czy mogłabyś udostępnić jakieś info na temat innych projektów Konrada Kuhla? Byłabym byłabym niezmiernie wdzięczna...

Witaj
Najmocniej proszę o wybaczenie, że dopiero teraz odpisuję, ale w nowym miejscu swej egzystencji nie mam wciąż podłączenia do sieci Wracając do Konrada Kuhla, nie mam przy sobie swojego notatnika, ale jeśli pamięć mnie nie myli to pan architekt m.in. nadzorował prace przy rozbudowie „Kolonii Leczniczej Św. Józefa” w Rabce, dworu Owczarnia w Oleśnie i chyba coś jeszcze majstrował przy dworze w Fałkowicach, ale nie pamiętam dokładnie co to było

Piękne miejsce kiedys było jak byłem mały to miałem przyjemność spać w tym dworku jak jeszcze był czynny aż łza sie kręci
Alek jak wszystko w naszym kraju albo niszczeje albo jest sprzedawane i niszczeje
Pozdrawiam wszystkich

Widok obecny . Dwór wystawiony jest na sprzedaż. Załączam też zdjęcie archiwalne.

Warto nadmienić, że w majątku działała pod koniec XIX wieku fabryka wódek zdrowotnych ( głównie winiaki). Prawdopodobnie pomagał w jej rozwoju dyrektor dóbr księcia Rainera w Izdebniku, którego córka była żoną Jana Zdunia. A jak wiadomo w Izdebniku produkowano znany na całą Galicję jarzębiak .

Jan Zduń, fundator dworu, cieszył się nim tylko 4 lata. Zginął w 1906 roku na polowaniu. Istniała także wersja, że popełnił samobójstwo z powodu długów karcianych .